SEVILJE, 5 tetor /ATSH/ – Pak kompozitorë (ndoshta asnjë) si Giacomo Puccini e kanë lidhur veten me atë zhanër teatral, të transferuar në botën e operës siç është melodrama.
Mjeshtri italian na la amanet një mori heroinash (personazhet e tij femra dominojnë veprat e tij), të cilat pothuajse gjithmonë luftojnë kundër fatkeqësive, por pa qenë në gjendje të mbijetojnë, shkruan revista e njohur muzikore spanjolle ”Platea”.
Një shembull paradigmatik i këtyre situatave është ”Madam Butterfly”, një histori nga e cila është shumë e vështirë të mbetesh i pavetëdijshëm ose indiferent.
E dalë në shkurt 1904, sfondi i komplotit, ideja e gruas së mashtruar dhe përdorur nga një burrë i paskrupull, vazhdon të lidhet me audiencën aktuale, veçanërisht nëse protagonistja soprano merr përsipër tragjedinë e Cio-Cio San.
Me pas ndodhi ajo mrekulli që e bën operën një shfaqje unike dhe ka një tërheqje hipnotike midis audiencës dhe këngëtarit.
Sot, sopranoja Ermonela Jaho është ”Madam Butterfly” ideale.
Në nivelin teatral, Jaho është jashtëzakonisht ekspresive.
Ajo zhytet plotësisht në rol, në mënyrë që këngëtari dhe personazhi të jenë të pandashëm.
Niveli muzikor dhe kondicioni i saj vokal e lejojnë atë të përshkruhet si një grua e ndrojtur, e përkushtuar dhe të lumtur në aktin e parë, në kontrast me gruan e shkatërruar në dy aktet e fundit.
Soopranoja shqiptare ka një strukturë perfekte, me një lartësi të shkëlqyeshme dhe spektakolare dhe qëndron e qetë.
Ndër virtytet e saj të shumta që ajo shfaq në skenë, e jashtëzakonshmja është fryma proverbiale dhe lehtësia me të cilën ajo realizon personazhin.
Ajo mori duartrokitje të zjarrta nga publiku, i cili mbushi ”Teatro de la Maestranza”./ /os/
