Imagjinoni të jeni në gjendje të flisni pa lëvizur gojën. Një ekip nga Universiteti i Kalifornisë, në Berkeley dhe San Francisco, gjeti një mënyrë për të kthyer sinjalet e trurit në të folur rrjedhshëm dhe në kohë reale. Duke përdorur elektroda të implantuara në sipërfaqen e trurit, mendimet mund të transformohen në fjalë pa pasur nevojë të lëvizni gojën. Një e ardhme ku njerëzit mund të komunikojnë telepatikisht duke përdorur mendimet e tyre mund të jetë më afër nga sa mendojmë. Çfarë ndodh në tru kur flisni
Të folurit mund të duket e lehtë, por shumë gjëra ndodhin brenda trurit. Kërkon koordinim të kujdesshëm midis sistemeve të shumta që kontrollojnë mendimet, muskujt dhe frymëmarrjen tuaj. Së pari, korteksi paraballor përcakton se çfarë doni të thoni. Këto mendime më pas udhëtojnë në lobin frontal në një rajon të quajtur zona e Brocës. Këtu, mendimet tuaja janë të organizuara në fjalë dhe fjali. Zona e Brocës është si planifikuesi i të folurit të trurit, duke u siguruar që gjithçka të bashkohet gramatikisht dhe qartë. Ndërkohë, në lobin temporal, neuronet në zonën e Wernicke ndihmojnë në sigurimin që ajo që do të thoni të ketë kuptim.
Pasi truri juaj të ketë kuptuar se çfarë të thotë, korteksi sensorimotor ndërhyn për të aktivizuar muskujt në kordat vokale, gojën dhe fytyrën tuaj për të prodhuar tinguj. Ndërsa flisni, korteksi dëgjimor dëgjon tingullin e zërit tuaj dhe dërgon reagime në zonën e Wernicke-ut, duke ju ndihmuar të përshtateni sipas nevojës. Ky lak në kohë reale është ajo që ju lejon të flisni pa probleme dhe të përgjigjeni natyrshëm.
Megjithatë, për individët me dëmtime të trurit në korteksin sensorimotor, truri mund të mos jetë në gjendje të komunikojë me muskujt e përfshirë në të folur. Ky ishte rasti i një gruaje 47-vjeçare me emrin Ann. Pasi përjetoi një goditje në tru në moshën 30 vjeç, Ann humbi aftësinë për të ecur dhe për të kontrolluar muskujt e saj, duke përfshirë ato që përdoren për të folur. Ky studim jo vetëm që i dha Ann një mënyrë për të komunikuar, por gjithashtu i mundësoi asaj të dëgjonte përsëri zërin e saj.
Si e Riktheu Inteligjenca Artificiale Zërin e një Gruaje
Ekipi filloi duke regjistruar aktivitetin e saj bazë të trurit. Ata implantuan elektroda në sipërfaqen e korteksit të saj sensorimotor. Ann më pas iu kërkua të formonte fjali në kokën e saj duke përdorur fjalor nga një bankë prej 1,024 fjalësh. Pa nxjerrë asnjë zë, ata e inkurajuan atë të “mimikonte” ose “të shqiptonte” këto fjali në mënyrë që të mund të regjistronin se si aktivizohen normalisht neuronet në këtë rajon. Këto regjistrime nervore u futën më pas në një sistem të deshifrimit të të folurit të ndërtuar me porosi. Ekipi e projektoi atë për të njohur dhe përputhur sinjalet unike të trurit të Ann me fjalë specifike. Për t’u siguruar që tingëllonte si ajo, ata ngarkuan regjistrime të zërit të saj nga para lëndimit. Inteligjenca artificiale ndihmoi në plotësimin e boshllëqeve.
Tani, Ann ishte gati të fillonte të fliste. Me elektrodat ende të implantuara në kokën e saj, sinjalet nga truri i Ann mund të transmetoheshin përmes deshifruesit dhe në një pajisje tekst-zë. Ashtu, zëri i saj mund të dëgjohej në kohë pothuajse reale, sikur të fliste normalisht.
Krahasuar me pajisjet e tjera të të folurit që tingëllojnë robotikisht ose kanë vonesa të dukshme, kjo teknologji ia ktheu Ann zërin e saj. Edhe pse mendimet e saj shpejtoheshin, deshifruesi i të folurit ishte ende në gjendje të gjeneronte fjali me saktësi, pa ndërprerje. Për njerëzit me dëmtime në tru si Ann, kjo hap një derë të re mundësie për shprehje të pakufizuar.
Përfundim
Ndërsa kjo teknologji vazhdon të zhvillohet, ajo ka potencialin të ndryshojë mënyrën se si komunikojmë të gjithë. Në vend që të flasim me zë të lartë, një ditë mund të jemi në gjendje të komunikojmë drejtpërdrejt përmes mendimeve tona. Në vend që të implantojmë elektroda në trurin tuaj, një kapelë e veshshme mund të jetë në gjendje të kapë sinjalet e trurit dhe t’ua transmetojë ato të tjerëve. Po i afrohemi një bote ku telepatia nuk është më fanta-shkencë, por një realitet.